لزوم اولویت قرار دادن ایمنی در دریا

بسیاری از دریانوردان با توجه به شغل و موقعیت خود حین خدمت، تجربیاتی در خصوص حوادث جزئی و جدی پیشِ‌رو داشته‌اند، به همین جهت وظیفه بخش‌های بالادستی در چنین رویدادهایی برای محدود ساختن این حوادث و اداره هزینه‌های سنگین آن هم‌افزایی دانش، تجربیات و مدیریت دانش دریایی در قالب اشتراک‌گذاری تجربیات با یکدیگر است.
فرایند وقوع حوادث در کشتی‌ها نشان می‌دهد حوادث دریایی دارای سطوح طبقاتی مختلفی است که اگر با مدیریت و دانش مورد بررسی قرار گیرد، می‌تواند از ورود به مراحل جدی و صدمات جبران ناپذیرتر پیشگیری کند. بسیاری از حوادث جدی با اقدامات انسانی بسیار کوچک و گاهی پرتکرار ایجاد می‌شوند که عموماً به چشم نمی‌آیند و یا در وهله اول جدی گرفته نمی‌شوند بنابراین در شرکت تأمین نیروی گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران سعی بر این است که تا حد امکان با آموزش مداوم و لازم به دریانوردان قبل از اعزام به کشتی و حین خدمت، از بروز خسارات جدی و صدمات جانی جلوگیری شود.
باید اذعان داشت گاهی بسیاری از حوادث به‌طور ناخواسته اتفاق می‌افتند که ممکن است منجر به سانحه‌ای نشوند؛ اما برخی مواقع هم منجر به حوادث جبران‌ناپذیری خواهند شد که وظیفه ما را در حوزه دریا مشخص می‌کند و باید با تداوم برگزاری همایش‌های مرتبط به آنها تا آنجا که ممکن است همه آنها را از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار داد و با اشتراک‌گذاری تجارب نسبت به کاهش آنها اقدام کرد.
در این حال، وظیفه ما هم‌زمان در خشکی و دریا باید بهبود وضعیت دریانوردان باشد؛ آموزش در خصوص استفاده صحیح از لباس مناسب کار، داشتن تجهیزات به‌روز، رعایت سایر استانداردهای بین‌المللی مورد نیاز به‌ویژه برای نیروهایی که تازه به حوزه دریایی ورود پیدا کرده‌اند باید در دستور کار باشد و همواره باید با برنامه‌ریزی، در جهت کاهش حوادث و انجام فعالیت‌های انسانی پرخطر گام برداشته و به موضوع آموزش و اهمیت تداوم آن به نیروهای جدید توجه کنیم.
در همین راستا می‌توان با ثبت دقیق و رصد کردن اتفاقات نزدیک به وقوع از بروز اتفاقات بزرگ‌تر که ممکن است لطمات زیادی به دنبال داشته باشد پیشگیری کرد.
آخرین آمار حوادث دریایی نشان می‌دهد بخش بزرگی از حوادث دریایی با منشأ خطای انسانی انجام می‌شوند که بایستی با مطالعه راهکارهای مربوط به ایمنی و ارائه توضیحات کامل و جامع به نیروهای دریانورد و اهمیت میزان و شدت اقدامات آنها بتوانیم تا حد امکان از میزان خطراتی که می‌توانند سرمایه انسانی ما را تهدید کنند جلوگیری و بازخورد بهتری را برای ناوگان دریایی خود کسب کنیم.
نبود آمادگی لازم پرسنل قبل از اعزام به کشتی، ضعف و عدم انجام آزمایش‌های لازم و تجربیات کافی، خستگی، استرس فراوان، سرعت و فشار بالای عملیات دریایی از موانعی است که می‌توانند کیفیت دریانوردی در دریا را با مشکل مواجه کنند.
بر این اساس ترغیب و تشویق به انجام کار تیمی، افزایش ظرفیت تحمل فشارکاری، توجه به سوابق دانشی و تلاش برای توسعه آن، در نظر گرفتن سوابق پزشکی و پایش سلامتی دریانوردان، بررسی سوابق فردی و تعیین جایگاه و مأموریت آنها بر این اساس و همچنین پایش هوشیاری افراد از جمله موضوعات کمک‌کننده به کیفیت دریانوردی است که باید مورد توجه ویژه قرار گیرند.